Literatuur

- Leguay, Jean-Pierre, La rue au Moyen Age. Deel in de serie 'De mémoire d'homme: l'histoire'. Rennes (Editions Ouest-France), 1984. [253 blz. ISBN 2.85882.489.4]. Hierin: blz. 137-140 ('Les crieurs privés' maken, in tegenstelling tot de 'crieurs publics seigneuriaux et municipaux', reclame voor onder meer de 'taverniers' bij 'la mise en perce d'un tonneau'. De vele al dan niet ambulante handelaren hadden per beroepsgroep specifieke reclamekreten; in de 13e eeuw noteerde Guillaume de La Villeneuve deze in zijn 'Cris de Paris', uitgegeven door A. Franklin: 'Les rues et les cris de Paris au XIII^e', Paris, 1874).

- Beukers, Mariëlle, "De route van de wijn. Wijn en wijnhandel in de stad Utrecht in de veertiende en vijftiende eeuw; een eerste verkenning". In: Jaarboek van Oud-Utrecht, 2007, blz. 5-46. Hierin: blz. 31-32 ("Om nu daadwerkelijk aan een kan wijn te kunnen komen, was het wachten op de stem van de wijnroeper, die omriep dat zijn baas, de wijntapper, een nieuw vat had aangeslagen. In het Frans is een dertiende-eeuwse reclametekst van een wijnroeper bewaard gebleven [...]". "Het feit dat de wijnroeper de wijn mocht aanprijzen, was voor de Middeleeuwen vrij uitzonderlijk: wijntappers behoorden tot de weinige handelaren die reclame mochten maken voor hun waren. Dat verbod op reclame maken had onder andere te maken met het tegengaan van oneerlijke concurrentie. Wijnroepers en tappers zouden dan ook een erecode hebben gehad, waarbij het belangrijkste aspect was de collega-tappers niet te benadelen")